wyrzucić na ulicę

См. также в других словарях:

• wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… …   Słownik języka polskiego

• wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• ulica — 1. Iść, pójść na ulicę, znaleźć się itp. na ulicy «stać się osobą bezdomną, zacząć żebrać lub uprawiać prostytucję»: Dziewięcioosobowa rodzina Rogożów po eksmisji znalazła się na ulicy. Życie na gorąco 41/1999. 2. Ulica kogoś wychowuje «o dziecku …   Słownik frazeologiczny

• ulica — ż II, DCMs. ulicacy; lm D. ulic 1. «droga wytyczona w mieście, w osiedlu, składająca się z jezdni, przeznaczonej do ruchu kołowego i chodników do pieszego» Główna ulica. Wąska, szeroka, boczna ulica. Ruchliwa, rojna, uczęszczana, odludna,… …   Słownik języka polskiego

• wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… …   Słownik frazeologiczny

• wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… …   Słownik języka polskiego

• bruk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj nawierzchni (np. drogi) z kamieni (zwykle obrobionych) lub kostki betonowej różnych kształtów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bruk uliczny. Wyrywać kamienie z bruku. Układać bruk.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ulica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyznaczony pas drogi miejskiej, przeznaczony do ruchu kołowego i pieszego: jezdnia i chodniki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Główna, boczna ulica. Wąska,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień